Chaotisch?

Ik werd vanmorgen wakker om iets voor half 9, precies optijd. Dan zou ik een uur hebben om me klaar te maken om de deur uit te gaan. Maar het wakker worden, douchen, aankleden en opmaken duurde zoals altijd iets langer dan ik had gedacht. Renend, met mijn ontbijt nog in mijn mond, ging ik richting de bus. Maar ook niet onverwacht kwam de bus weer iets te laat. In de bus pakte ik mijn ipod er even bij, om de rust weer even terug te laten komen. Muziek luisterd vervolgde ik mijn weg naar school. Na een aantal uur op school, stond ineens mijn hart stil. 'SHIT, mijn armbandje die ik vanaf mijn dat ik 5 jaar was had, is weg.' Met vragen in mijn hoofd over waar het armbandje kan liggen kijk ik om mij heen. Ik kijk in mijn tas, maar daar ligt die ook niet. Ik dacht: 'dat armbandje kan ik vergeten, die vind ik niet meer terug.'
Geen 10 minuten later bedenk ik me: 'waar is mijn paraplu eigenlijk?' En ja, je raad het al, ook die ben ik kwijt. Waarschijnlijk heb ik die in de metro laten liggen. Al kan ik me daar niets van herrineren.

Om tussen de lesuren weer even tot rust te komen, zoek ik met wat mede studenten een cafétje op. Daar neem ik een munt thee. Die zijn altijd zo lekker en volgens mij wordt je daar wel rustig en helder van. Eenmaal terug op school merkte ik dat ik wel weer rustig was, maar misschien wel iets te rustig: ik liet mijn mobiel na een les in een lokaal liggen. Gelukkig was een medestuden die dit opmerkte en mij mijn mobiel terug gaf. Mooi dat dit de laatste les was, dan kan ik even een frisse neus gaan halen buiten. Naar buiten lopend wil ik mijn sjaal pakken, en weer schrik ik, 'WAAR IS DIE?' Maar die had ik in mijn tas gedaan ...

Die avond kwam ik weer thuis. Nog steeds was mijn hoofd niet helemaal helder voor mijn gevoel. Ik ben  maar snel tv gaan kijken om even alles om me heen te kunnen vergeten. Na een aantal uur ging ik richting mijn bed, waar ik tot mijn verbazing mijn armbandje weer terug vond. En ja, ik was echt blij dat ik hem weer teruggevond had. Zo'n bandje heeft toch wel veel waarde. Maar hoe ik heb kunnen denken dat ik hem om had gedaan vanmorgen, is voor mij een vraag.
Wat een warrige dag zeg, vanavond ga ik eerder slapen!